seni bir daha sevmeyeceðim
saklayýnca baharý baðrýna
kýþlarý da bu yüzden hiç sevmedim
ki sen bunu nereden bileceksin
azar azar batýyor gün
büyüsü bozuluyor yaþamýn
iþsizim, aþksýzým hem Ýstanbulsuz!
seni daha öpmemiþ ve koynuma almamýþ
elâ rengini gözlerinin
gözlerime hapsetmemiþken
dimdik ayakta ve her þeye inat karanlýkta
aðlamýyor, sýzlamýyor ve yaralarýný acýtmýyorken
ben!
her þeye raðmen seni yine sevmeyeceðim…
sesli harflerini ayýkladým gecenin
masalýn son sayfasýna býraktým
rüzgâra aðzýmdaki heceleri bir bir saydým
yanmadan, yanýlmadan, kanmadan
denizin tam ortasýnda batmamak için
susmadým…
geceleyin diyordum oysa
ge-ce-le-yin!
geceleri uyumaya aç gözlerim
birkaç söz, birkaç notayla buluþsa
ay kapanýr mý dizlerine
dargýn, kýrgýn, hýçkýra hýçkýra
kendi sýrtýný býçaklayan denizde dalga biter mi?
kanýný hiç karýþtýrmadan suyuna…
yine gece biter ve güler yüzüm
güneþe hasret bir gün daha gelir
bir lokma ekmek, bir bardak su
üstüne tek sigara
biliyorum…
günüm sarý sayfalarda
iþ aramakla geçer
adým adým sokaklarda önce kar’a
sonra akþama karýþýrým
uyumaya aç gözlerim
birkaç söz , birkaç notayla buluþup
penceremden yine geceyi seyrederim...
ve yine seni sevmeyeceðim!
dilime söz geçiriyorum
oysa kalbim…
banukalyoncu
2008/09/14-Isparta
Fotoðraf: Bade Kalyoncu