ah! çocuk gözlerinde sonbahar pusu/su meneviþlendiremiyor hayat suyunu her yerin gece ýþýmýyor yüzün, hep böyle soluk sýzacak yer yok güne duyuramýyor renklerin sesini
ahtým olsun ki bir gün kýþtan yaza kaçýracaðým seni…
ah! çocuk kabahatin çoðu sende açlýðýnda tok saydýðýn kendinden esirgediðin kendine sevgi fukaralýðýn var senin
ellere yaz sofralarý kurarken kendi sofranda soðuk kýþý yudumladýn
ah! çocuk… sýrtýnda taþýrken baþkalarýný ne zaman sevdin kendini? kendini taþýman için
sarýl kendine ne çok eðilip büküldü se(n)ssizliðin sende anla artýk bundan dil-i bîçâresin
Hâdiye Kaptan c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir
Sosyal Medyada Paylaşın:
sahaf Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.