D İ L Â ...1

Ahh...Dila

Cennetim / Cehennemim /de sen oldun



bir denizin sularý çekilirken

bir kapý üzerime örtülürken

yaþama saðýrdý bedenim

soðuk namlu ucuna, âvâre yürürken adýmlarým

karýncalar gibi üþüþüyordu aklýma Ölüm

gümbür gümbür bir deli Boran’dý göðsüme vuran


ateþteki son kýzýllýk da geçiyordu ki;

sen geldin Dila / sen geldin...

bahardan naðmelerle geldin

söylenmemiþ masallarý dinlerken

rüzgâr uyudu göðsünde

içimdeki denizde duruldu sular

gemiyi, karaya oturmaktan kurtaran

karanlýk kuytulardaki deniz feneriydin

görmediklerimi baðýrdý dilin


Ahh...Dila

gün çiçeði ne isterdi güneþten !

sevmek için sebep yoktu seni

sebepsiz de sevilirdi

hayâlde koydum/ yalnýzlýðýmýn baþýný omuzuna

sýðýnýrken birbirimizin avuçlarýna

yüreklerimizle sarýldýk yanlýzca

aynada duran iki mâsum resim gibi


Ahh...Dila

karanlýk geçitlerdeki baykuþlarý savuran

masumca sevmeye uzanan hoyrat elleri durduran/dý

gözlerindeki ýþýk huzmeleri

Dünya durdukça içimde yaþayacaksýn bil ki...


Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir




Sosyal Medyada Paylaşın: