İNANMAK

atmacanýn ellerinden kurtulan
serçenin yüreðiyle
sýðýnýp /kandýn gecenin diline
tuzaða düþtün keklik gibi

**********

artýyor aðrýsý
hangi yer, hangi zamandý
yokluðuna çivilendiðin gün?

dört mevsimken yaþam
için dýþýn sonbahar

kýramýyorsun kapýsýný gecenin
çýkamýyorsun diðerlerine
soluðunu unutmuþsun günün

zorunlu nadastasýn
soluyor güncende hayâllerin…

sürekli müþterin
v e l î n i m e t i n gece
yana yakýla
dinliyorsun yine de

tenini karaya boyuyor
sessiz soluksuz
umut yoksulu oluyorsun
görünmeyen gölgenle

varsan, onun da gelmesi lâzým seninle
kanýyorsun yanýyorsun durmadan
talan ettin çiçeðini
akýlsýzsýn badem aðacý gibi

dünyanýn karanlýk yüzünde
gölgeni var etmeyi öðren önce
tutun ona

gemisini kurtaracak olan kaptan sensin
bir madencinin sabrýyla
geceden aydýnlýðý çalmak olsun
en büyük hýrsýzlýðýn

sonra gel, yýkan gün hamamýnda
topuk dikenini çýkar
yürü korkusuzca/ durma
sýk gecenin gözüne
kamaþsýn ruhu
düþsün ýþýk kovanýyla
nâmýný bitir, huzurunda fatihayla

yeniden dön
içindeki aydýnlýk telâþýna
bahar rüzgârlarýný kucaklasýn bahçen
sararan evreni
yeþillendirmeye çabala
katkýn olsun yarýnlarýn mirasýna

uzatacak bir elin olsun
merhem ol
bin yaradan birine
tek el, tek ayak , tek göz
yetmez ki bütünlüðe

anlýktýr nefes, geçer gider
yalnýz güzellikler kalýr geriye
anýlanlar böyle anýlýr bir tek
ve her þey inanmakla baþlar unutma!…



Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir


Sosyal Medyada Paylaşın: