Öyle çok yanýyor ki içim, gölgen yüzüme çarptýkça...
Okyanuslar kadar derin kalbim, susuz ve yaralý...
/
"Sen benim hayatýmda misafirsin,
elbet bir gün uðurlayacaðým seni
o yüzden bu kadar iyi aðýrlýyorum."
demiþtim sana hatýrla...
Üstüne;
"Bilirsin beni, kayýp adamým ben
sende buluyorum kendimi,
öldüðüm günde de elimi sakýn býrakma."
demiþtim...
/
Ben seni ölürken býrakmak istemiþtim sevgili !
Ve her þeyi doðru bilip doðru yaptýðýmý zannetmiþtim...
Yanýlmýþým !
Seni býraktýðým gün, zaten öldüðüm günmüþ
Cümleyi tersten kurmuþum ben sana...
Oysa bütün baharlarýmý sen yeþertmiþtin...
/
Þimdilerde yoksul bir viranenin berduþ düþlerindeyim
Hani; "Beni býrakýrsan anca kötü biri olurum." demiþtim ya...
Kötülüðe hasret günlerdeyim sevgili !
Göz çukurlarýmýn morluðundan,
ve sabaha karþý yatacak bir yer bulmaktan yoruldum...
Ýçim kýrýldý benim senden sonra sevgili !
Her mevsim ayaz...