Her hikayenin bir kahramaný, binlerce figüraný olur.
/
Evet doðru; belki hikayenin kahramaný ben olamayacaðým hiç
Belki ellerimi tutmanýn hayali hiç kaplamayacak içini
Belki uzun metraj bir terk ediþle býrakacaksýn beni karanlýða
Yada ömrüm bitecek seninle vuslata çýkmadan
Bulutlar aðlayacak belki arkamýzdan !
Belki dört kolluda eþ dost sürüklerken beni öbür tarafa
Senin gözyaþlarýn olmadýðýndan, kalacak gözlerim arkada
Belki birazdan çekip gideceksin...
Olsun !
Ne fark eder ki?
Seni yaþamak dudaklarýnýn kýrmýzýsýna aldanmak gibi
Mahallenin en saf çocuðu olup her yalana kanmak gibi
/
Senin yanýnda kalmak acý çekmekse eðer...
Nerden biliyorsun
Ya ben seviyorsam acýyý?
Ya ben adalet diye kucaklýyorsam sevdaný her gece?
Ya ben düþünmüyorsam gelmiþi geçmiþi?
/
Adaletin koynunda, kuþlarýn kanadýndayým sevdiðim !
Ve bir olumsuz nokta daha var, onu da aktarayým
Göçe zorladýðýn leylekler,
...yari kaybetme vaveylasýna bu baharda kutup da...
Unutma !
Seni seviyorum.
Acýnla beraber.
Hani bu sevda ölüme de gider...
Adaleti de gözlerinden öper !
Hüseyin Özkaymak
Ayvalýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.