Meçhul yola çýkýyor yüreðimden son gemi, Ambarýnda kilitli kýrýk dökük sevdalar, Tarifi zor imkânsýz figanýmýn son demi, Bin mahþeri yaþatýr içimde ki nidalar.
Umut; denizde köpük her dalgada kaybolur, Kýyýsýný unutmuþ hayâllerde intizar. Kader;kedere tutsak her dakikam yýl olur, Hüzzam kokan ömrümün hüsranlarý bergüzar.
Gündüzüm nura küskün,her tarafým karanlýk, Þafaðým sökülmüyor kara bahtým uykuda. Muradýma erseydim keþke ben de bir anlýk, Sabrýmýn son sýnýrý bilenirken kuytuda.
Ben miyim gecelerin öpülmeyen sabahý ? Gündüzümü süpürür pervazsýz deli rüzgâr. Girdaplarda ömrümün bulunmaz mý felâhý ? Ses telimi yakýyor buzdaðýmdan düþen hâr!
Daha kaç yýl sürecek kül renginde yaþamak, Dokuyorken sükûtu kýldan ince bir ipte. Attýðým her adýmda yýkýlýyor basamak, Duyulmuyor çýðlýðým kalýyorum en dipte.
Salih Keteci ……… 02 Nisan 2011.......Bursa
Þiirimi seçkiye layýk gören deðerli Seçki Kuruluna teþekkür ediyor,saygýlarýmý sunuyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Salih Keteci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.