Tam burada durmak Doðrusu tutunmaya çalýþmaktý benimkisi Bir dizenin ortasýnda firar etme isteði Ýçimi kemiriyor yine, Artýk ne yazsam fazla Ne söylemesem eksik kalacak bilirim... Ben hep yarým kalandým...
Kirli bir sokak artýk her þeye arkamý döndüðüm yer Parke taþlarýnda okunan geçmiþ Sokaklarýnda sevgisini bereketten sanan Ýnsanlardý vakitsiz Ben hep izleyendim...
Radyodan artýk kan anonslarý yapýlmýyor Ardýndan baþlayan þarký kendine ortak aramýyor Küskün ve kýzgýn bir karga batýdan baðýrýyor Kimse umursamýyor Kendine ,her þeye ,her sese uzak yaþanmýyor Ben hep söyleyendim...
Göðünden yetim yýldýzlarýný söküp bir sabah daha doðuruyor þehir Çöpçüler kirini temizliyor Ýnsanlar kendilerinden kaçarken Gözlerinden öpmüþüm bilemeden... Ben hep gidendim...
Nur GÖREN
Vakit doldu Hoþça kal gözümün nuru...
25/03/11
*(A.S) Sosyal Medyada Paylaşın:
Nur Gören Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.