Sonsuzluk bildiklerimi
senin isminle içtim,
besmele çektim,
unutmadým.
Suyun zerresine dek
yüzün aksetti,
görmedin sevgili.
Bilmedin,
kabulümdün...
Yok zaman içinde,
çok zamanlarýmý alan
bir efsunkar!
Bir var, bir yok!
Gençliðimin yanýndan geçtin.
Yaþlýlýðýma ermeden,
bahar gibi kök saldýn.
Orada kaldýn.Yine de...
Bilmedin,
görmedin,
kabulümdün...
Alnýma bir gülücüðündü,
kaderimi yazan.
Tek papatya masumluðunda,
kapýldým güzel edasýna,
vardým sema kapýsýna.
Görmedin,
bilmedin,
kabulümdün...
Umrumda deðildi merhametin,
gürül gürül çaðladým.
Bir yaban ele, can diye sarýldým.
Gurbeti dünyam,
kötü sözü ,canan anladým.
Sarmaladýn sandým,
Ah! ben sana kandým.
Görmedin,
bilmedin,
kabulümdün...
Büyüyemedim ki; bebeðin kaldým
Koskoca insandým
Ecelim ,azrailim dedim.
Ne olduðunu bilmedim.
Hükmedemedim güneþe,
gözlerimi aldýn.
Çocuðundum sanki!
Ben sana sýðýndým.
Görmedin,
bilmedin
kabulümdün...
Ayýplý bir savaþçý,
yoluma çýktý .
Kalbime kýlýcýný bir doðrulttu!
Teslim oldum önünde.
Son duamý ettim.
Yine de;
Görmedin,
bilmedin,
kabulümdün...
Ketum bir yazý,
Ne ettiysem silinmedi.
Tövbe ettim kaç kez.
Semalara yoldaþ,
o tanýdýk ellerimle,
feryadým inledi de;
Duymadýn,
görmedin,
kabulümdün...
Her rüzgara seni sordum.
Tanýmayana kýzdým.
Lodosla uzunca konuþtum.
Yazýmý çaldýn dedim de,
bir güldü, bir esti...
yüzüme ...yüzüme.
Görmedin,
bilmedin,
kabulümdün...
Canýmý yakan bir sýzý,
mukaddes duygum.
Yaðmurlarýn çilesine bile,
Hayýr! Yalnýzca çiseledi dedim.
Oysa ki nasýl yaðdýn!
Nasýl ýslandým.
Görmedin,
bilmedin,
kabulümdün...
Kristal bir gemi de,
pusulasýz yol aldým,
kaptan istemedim,
zaten var ki dedim.
Kýyýyý görmeden demir attým.
Sonra nasýl battým!
Görmedin,
bilmedin,
duymadýn,
kabulümdün...
[ Þirin Kelebek ]