içimdeki orkestra coþarken daha namaðlup bir akþam doðurur gözlerim ihya olur ayaz çýðlýðýmdan donar saçaklarda trajedim bir b/aþka heba ederim aklýmý koynuma sokulunca ölü düþlerim ve hislerim leke tutmaz yine kimliðinden utanýr þafak gece aðlar yalnýzlýða gark olmuþ kaderine
güneþ mahçup gülümserken tenimde ben sokaktan geçerken unutulan sesi görmediðim adamýn ýslýðýný ezberlerim yasaklar çiðnerim de son bulmaz çeliþkilerim ve o ritme uyan kalp atýþlarým hýzlanýr ben sana derim anlamazken sen sen neden diye sorarsýn þaþkýn
k-ayýplar baþlar sonra hikayemizde oysa anlatacak bir þey yoktur kimse bu kadar güzel deðilken çirkinlerin yasýný tutar aðlarým bir yerlerde unuturum bakýþlarýmý sonra çay demlenir ve ben yine dolarým bardak bardak þehrimin iklimine karýþýrým med cezir heveslerle
þiirlerden bozma kelimeleri ve baþ aðrýlarýný biriktiririm ceplerimde sonra kuþluk vakti sonra ezan sesi dualar sarar kemiklerimden taþan iliklerimi sonra sonrasý iyilik güzellik ve can’ýnýn saðlýðýdýr bulduðum ayak izlerin cennetim
kýrmýzý olur þiir dediðin ama düþerken içime mavidir hep gülüþlerin kaktüs gibi kendi savunmamý uydururum acýttýðýnda kalbimi en acýklý bað bozumu eflatun bir bulut olur gözlerimde behram gözlerinde ülkemin nergisleri
fulya/mart2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fulya CODAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.