YAŞI ON İKİ YA DA ONÜÇTÜ
yaþý on iki, ya da on üçtü,
oyuncak kokuyordu o körpecik elleri,
makyajlý ciddiyeti bile biraz gülünçtü,
bakýþýnýn þifresi anlamsýz denli güçtü;
tedirgindi pusuda toy bir avcý benzeri.
otel ýþýklarýnýn reklam vitrinlerinde
gölgesine basarak sanki büyürcesine
kapýlarak þansýný zorlamak hevesine
mutluluk düþlüyordu odalarýn birinde.
beklediði beybaba gelince apar topar
koþtular merdivene... kahkahalar yükseldi.
ille bana intihar çýðlýðý gibi geldi
bu sevinç ifadesi son model kahkahalar.
‘dur gitme’ diyemezdim, kesemezdim yolunu,
asansör kapýsýnda o öpüþ ne öpüþtü!
nedense torunuma benzetiverdim onu
ve gökler gürültüyle sanki baþýma düþtü;
yaþý on iki, ya da on üçtü
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Emin Atasoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.