BAK ŞİMDİ...

Varsýn essin, deli rüzgâr günlerce,

Sevdiðime, yâr olmuþum ben þimdi.

Gülsün yüzler, neþelensin gönlünce,

Topraðýma kavuþmuþum, ben þimdi.


Havasýna suyuna, hasret iken daha dün,

Gecelerin ayazýnda bekler idim sessizce,

Dillerdeki dualarla, çözülürken kör düðüm

Þükürlerle, yurda döndüm ben þimdi.


Acýlar bitmiþ, baktým her þey yerinde,

Dönmüþüm saatinde, tam gününde.

Nasýl býraktýmsa, her þey yerli yerinde,

Gül dalýna, kavuþmuþum ben þimdi.


Gökteki yýldýzlar, bir baþka parlýyor,

Bulutlardan yere, rahmet damlýyor,

Hüzünlü gözler, sevincinden aðlýyor,

Aðlar iken, güler oldum ben þimdi.


Unutmadým, yaradaný gönülden,

Düþürmeden, dualarý dilimden,

Sanki,sarsýlmýþtým acýlarla derinden,

Bahçemizde, güller açtý bak þimdi.


Zor günlerim, zor anlarým var iken,

Dostlarýmla, zorluklarý yenerken,

Cennet bahçesine güllerimi dererken,

Güllerim de, çiçek açtý bak þimdi.


Hayatýmda, neler gördüm ömrümce,

Dertlerimi, zincir yaptým gönlümce,

Gönül kuþum, sevincinden gülünce,

Zor günlerim, gelip geçti bak þimdi.



Mustafa Gökgöz (HASRETLÝK)- DENÝZLÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: