...
karanlýk bir geceye karýþýr
adamýn ‘yalnýz’ ayak izleri
sabah olmaz önce
döner durur aklý perperiþan
sonra
zaman anlamýný yitirir
akrep ve yelkovan
dur durak bilmez
kendi içine kývrýlýp durur
ve zaman..
kum saatindeki kumlardan daha hýzlý akar
siyahýn karanlýðýnda kaybolur ruh
ve karanlýðýn siyahýnda kirlenir düþ
eþkiya düþünceler pervasýzca sokulur geceye
gözlerine kaçan kum tanecikleriyle
karaya vuran balýklarýn çaresizliðiyle
boðuþur uykusuzluðuyla yorgun bedenleri
oysa ‘mor yalnýzlýklara’ gebedir kadýn
dikenler kanatýr ellerini
yine de gülü sevmekten vazgeçmez
ama
adam bilmez
bilse de inanmaz
gaddarca dünyayý evirip çevirir
kendi etrafýnda döndürür
neden sonra
kadýnýn bencil olduðunu düþünür
oysa merhametlidir kadýn
fedakardýr...
adam bilmez
bilse de inanmaz
kadýnýn türküleri O’na dýr
kadýnýn nefesi O’na dýr
adam iþitmez, adam görmez
adam;
önce önemini önemsemez
’anlamýný’ anlamaz kadýnýn
gidince hayatýn da anlamsýzlaþtýðýný ve
kendi anlamsýzlýðýný farkedene kadar…
ve zaman..
kum saatindeki kumlardan daha hýzlý akar
siyahýn karanlýðýnda kaybolur kadýn
ve karanlýðýn siyahýnda kirlenir adam
kendi ýssýzlýðýna doðru....
fulya/ocak2011