Gece Notları

‘ bir bedeli vardýr elbet cennetini çaldýrmanýn…’
y. odabaþý

/ve kent suskun yalnýzlýðýna bürünür
ve sokaklar da boyalý yosmalar
ve kir, kan, ter
ve günahkar geceler
ve seyduna inceden d/okur
alamut kalesinin türküsünü/

sevaplar usulca lekelenir yoldan sapanlarýn ellerinde
kendi ýssýzlýðýna yürür dargýn kalabalýklar
bahar kokmaz kimsesiz sokaklar
adýmlarýný emanet etmez kimse kimseye
rüzgar eser, yine de süpüremez karanlýðý bir köþeye

bir çocuk herþeyden habersiz çýðlýðýný bulaþtýrýr geceye
avucunda kaybolan göðsünden süt saðar ana, bebeðine
ve kent suskun karanlýðýna bürünür hevesle
içi ýþýmayan nice insanlarýn kan kýrmýzý gözleri sukunete gömülür
iyimserlikten uzak tebessümlere, umut sýcak tutan bir battaniye gibi sarýlýr özenle

bir adam kendi çýðlýðýnda boðulur sessizce
bir kadýn hüzünlü bir þiir doðurur ezgiyle
özgürlük diler müebbet yiyen bir mahkum
mutluluk diler parýldayan gözleriyle bir genç kýz
daha çok odun diler ýsýnmak için bir sokak çocuðu
çöpten kemik diler bir köpek, ziyafet kývamýnda
‘daha temiz insanlar’ diler bir çöpçü
ve sabah olmadan uyuyabilmeyi sýcak yataðýnda...

a/yaz kar diler, yaðmur bulutu
gece sabahý diler, býçak ekmeði
ve bir býçaðý yine bir býçak biler
paslanmýþ dilleri parlatýr sýcak bir gülüþ
çünkü doðrudur; ‘çivi çiviyi söker’

gece daðlanýr ürkütücü heybetiyle
yeni hikayeler doðar, ýþýðý yanan her evde
ve insanlar doðar, ve insanlar ölür
zordur gecenin yükü, zordur karanlýða göz kýrpmak

birileri terk eder kenti
gece þahittir, geceyi terk edemez yolcu
ve güneþ yeniden doðana dek
ne ayak izleri silinir, ne kalplerin sancýsý diner
ne de gecenin hüznü….


-kirli soluklarla temiz nefesler birleþir, davetsiz hayatlara doðru-


fulya/ocak2011

Sosyal Medyada Paylaşın: