‘öyle eksildik ki yaþarken, bize dokunan her þeyi eksiltiyoruz... yalnýzlýðýmýzla çoðalýp kalabalýklýðýmýzla eksiliyoruz... ve öylesine kalabalýk ki yalnýzlýðýmýz... ne yana dönsek kendimize çarpýyoruz...’
bütün aþklarýn caný cehenneme ayaðýmý nereye bassam mayýnlar patlýyor darbe üstüne darbe zavallý ömrüme! söyleyin ben ne yaptým sizlere? sevgiden dem vurmayý bilemeyen garipler aþktan anlamayan sefil yürekler bütün þiirleri azad ediyorum zihnimde içli bütün türküleri de ateþe veriyorum hepsi sizin olsun, ben gidiyorum! boy verecek bir toprak buluncaya kadar buðday baþaklarý büyümeyecek içimde
bütün aþklarýn caný cehenneme ve bütün acý çektirenlere dokunmasa da ahým ince bir sitemdir dile gelen aðzý dolusu küfür ve öfke! çok kanadým, kanamaktan yorulana kadar (ahh kalbim þimdi güçlü olmanýn tam da sýrasý) sevebildiðin kadar sevilemediðin düþündüðün kadar düþünülmediðin nice gecelere ve nice insanlara eyvallah çekmenin ama iyi dileklerin sýrasý deðil! okyanusun ortasýnda bas bas baðýrýrken ama ki duyulmazken ve onca sancý doðururken kirpiðimde hiç sýrasý deðil hem de!
bütün aþklarýn caný cehenneme bütün aþýklarýn kanadý olsa bile bir kuþ olmaya mecalim yok artýk! göklere sýðamayan kalbim ellerimde can çekiþirken, nereye gitmeliyim önce? gidecek yer bulmasýna bulunur da cehenneme bulaþan tüm ayak izlerine gidenlerin ardýndan uzak ihtimaller dileyenlere kurduðunuz en kutsal baðý tam orta yerinden kesenlere ne denir? söyleyecek söz lügatýmda yok daha! ’ahh keþke...........!’ neyse!
öyleyse; ‘bütün aþklarýn caný cehenneme’
fulya/ocak2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fulya CODAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.