divan-1
DÝVAN-1
Diyorlar ki bana;
Sen bilmezsin bizim oralarý,
Benzemez öyle haritadan bakmaya bizim daðlar,
Uludur, boylarý yedi kat uzanýr göre sarptýr,
Kekik kokar, benzemez ama öyle senin teninin kokusuna...
Diyorlar ki bana;
Bizim oranýn insanlarý baþkadýr,
Serttir kayadan da haa anlamaz öyle Hay’dan Huy’dan,
Yaklaþýlmaz öyle yanlarýna ateþle, alev almaya hazýrdýr hepsi,
Diyorlar ki bana;
Bilemezsin bizim diyarlarý, anlatýlmamýþtýr sana...
Doðrudur dedikleri;
Benim gözüm görmemiþtir ulu daðlarýnýzý,
Koklamamýþýmdýr kekik kokularýnýzý,
Dokunmamýþýmdýr öyle barut fýçýsý insanlarýnýza doðrudur...
Bir yüreðim var benim sýrça serçe gibi,
Tek baþýna atar durur sessiz sedasýz,
Küçücüktür kanatlarý yükselemez belki sizin daðlara,
Bilir ama Ýbrahim’im kokladýðý fidaný, gider iliþiverir dalýna,
Büyük sözleri yoktur belki benim serçenin ama meclisleri vardýr,
Sözler söylenmeyen ve derin derin bakýnýlan...
Bana diyenler bilmezler bu meclis-i aliyi,
Kapýsýz, duvarsýz, sýnýrsýzdýr divan-ý hikmeti
Destursuz girilmez oralara ve býrak baruttu dinamit olsan
Patlayamazsýn, bir bakýþýn altýnda,
Semanýn yedi kat ötesinde kendini ararsýn, ararsýn...
Hikmet....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.