-
Ýkimizi en çok özleyen yaz’dý…
Yeþil meþil kendini gökyüzüne asan aðaçlar
Ýþte bu bizi düþüren salýncak
Hâlâ burada…
Duyuyor musun o çýðlýk çýðlýða baðýran kuþlarý
Göç etmeye meyilli kanat çýrpýnýþlarý
Vakti gelmeden henüz
Biri aðlýyordu, biri aðlýyordu
Yaðmuru çaðýran bu olmalý…
Ýkimizi en çok güldüren film oynuyor yeniden
Oyuncular farklý, mekân belli
Bu denizli bahçe, hani kendini gökyüzüne asan aðaçlar
Aynasýný kýrmýþ bir kýz çocuðu
Düþünü gören gözleri aðlamaklý
- Masallar hep iyi bitermiþ derler…
Anne!
Ah bu da yalan deðil mi?
--
O havuzun baþýnda hiç oynamayan iki çocuk gibiyiz þimdi
Söylediðimiz þarkýlar
Çiçeklere su veren ellerimiz yalan
Yaz aylarý solgun bir kýþ gibi gergin
Ýçimizi ýsýtan bu gizil bahçe masaldan ibaret
Vedalarý hiç sevmediðimdendir buradayým hâlâ…
- Düþünü tarayan düþ görmezmiþ derler
Anne!
Sorsana geceleri uyuyabiliyor muyum þimdi...