ÜÇÜNCÜ SANDALYE
onlar her akþam masada iki kiþi,
fakat sandalyelerin sayýsý üç.
içiyorlar bakarak boþ sandalyeye,
bakýþlarýnýn sýrrýný anlamak güç.
- garson, bir dakika buraya gelir misin?
birisi babasýný oturtmuþ olmalý
boþ sandalyeye gönlünce.
“gitme evlat, taþ yerinde aðýrdýr” demiþ
rahmetli ölmeden önce.
- garson, üçüncü bir kadeh verir misin?
tokuþturuyorlar üçüncü kadehle tek tek:
“haydi tüm özledikleimiz için!”
buðulu camlar gibi sönük gözleri,
yanaklarýnda alevden birer sicim.
- garson, bir ateþ gönderir misin?
ötekinin kardeþi geçmiþ sandalyeye sessizce,
deliorman yürüyüþünde devrilen dev çam;
narasýna uyanýyormuþ defalarca her gece:
“beni kimlere býrakýyorsun, aðam?”
- garson, sen acýnýn tadýný bilir misin?
kadehler deðiþtikçe, sandalyeye sýrayla
oturtuyorlar ölesiye sevdiklerini.
bir rumeli türküsüyle noktalýyorlar
birbirine bir sýr gibi dediklerini.
- garson, üç kiþilik hesabý getirir misin?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Emin Atasoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.