SUSMAYACAK

o son gece, uzasaydý, bitmeseydi sonsuza deðin
kollarýndaki g ü n/de kalsaydým
yüzümden yere
keder düþüren kuþtüyü ellerindi
ahh!...
ne çok þey kaldý aramýzda konuþulmadýk

yeniden yaþayabilmek mümkün /mü?
Tanrý izin verirse
yalnýzca istemek yeter gülüm
mesâfeler engel deðilki sevgiye

bir tek gülüþün var aklýmda
tutarsam þimdi elini / lades!
kaybederim
zamaný var daha /daha zamaný var…

hüzün tipisine tutulduðunda, k ý þ kesiyor gözlerim
gülüþünü seriyorum üstlerine
sesin, çaðlayan oluyor kulaðýma
sonra dökülüp üzerlerine
yeþertip, bahara çeviriyor bakýþýmý
siliyor sensizliðin acý çentiðini b e d e n d u v a r ý m
gül bitiyor güldüðün yerde

/ben gülmeyi senden öðrendim gülüm
ben gülmeyi senden öðrendim/

varsýn kanasýn dizlerim þimdi
geçti çocuksu aðlayýþlarým

biliyorum, gelecek buluþulacak mevsim
dökülecek ortaya yeniden yaþanmýþlýklar
yeter ki, bir daraðacýný çizmesin kalemin
dillerin taþ olmasýn, koca k a y a m
ben sadece sana tutunabilen, küçük d a l g a parçasýyým

ebedi tenhalýk vurmasýn kumsalýma
kaybolmasýn gülüþlerin
sonsuz ayrýlýk yýkar, benim sevgi kalemi
yaþayan bir ölü olurum o zaman
ben, senle d ü þ e r d ü þ e r kalkarým böyle, her gün…

kovan yoksa, bulamazsýn bal yapan arýyý
beyaz düþler biriktir geleceðe
bembeyaz, el deðmemiþ düþler
iyileþecek bu yara, mühleti var

/adýnýn her harfi ateþ olsun tenime
ben sana gönüllü koþan pervanenim unutma!/

eðer düþerse bu sevda g ü l ü/þün yere
ezilip, kaldýrýmlarda kalacak öyle
çavlan sesin yitecek
ve ben bir daha asla
baþka bir gül almayacaðým elime

karanlýðýn milâdý baþlayacak
unutacaðým gülüþleri
renksizliðine sarýnýp
karanlýk bir dünyaya yol alacaðým
ve ayrýlýðýn þarkýsý hiç susmayacak arkamda
“böyle bir kara sevda, kara toprakta biter” ancak….



Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir



Sosyal Medyada Paylaşın: