ŞUNUN ŞURASINDA

bir kendime bakýyorum
bir çerçevedeki resme
orda tutuklu kaldýðýna seviniyorum
bende hükmü kalmayan
fasl-ý bahar geçmemiþ yüzünde

hadi, tuzlu suyunla sen, yine benim kirpiklerimi ýslat
yak gözlerimi, bakýþýmý da
gel, beni boþluðuna býrak yine
rüzgârýnda, daðýnýk saçlarýmý karýþtýr, daha bir daðýt...

çýkmayan izini sürdün bir kez tenime
hepsi bundan ibâret, fazlasýný bekleme
bil ki, sonbahar tadý olmayacak sabah kahvelerimde
enin boyun sinle vuslat
bilmezsin, kulaðýmda asýlýdýr bu küpe


yeþili olmayan yerde
belki sabah güneþiyle þakýmayacak kuþlar
basýp meskenini
gecelerde, eþkýyan olacak yalnýzlýðýn...
ama sen
bir ýslýðý takýp diline aldýrmayacaksýn
ve geçmiþe ait, kara kaplý defteri asla açmayacaksýn
piþmanlýk, soldurur elindeki günü de

geçmemiþse emelin
önemli deðildir nerde olduðun!

güneþli bir bakýþla
pencerende
ekmek ikramýna hayýr demez kuþlar

akþamýn esnemesine dikkat et / düþme içine
varsýn kýrýk beyaz olsun günün rengi
yeterki, gözünden ruhuna dadanmasýn kara
sevi sun kendine
kýrmýzý halýlar ser yoluna

avcý kulaðý olsun kulaðýn
köþe baþlarýný sarmasýn korkular
savaþlar zaferin olmalý
hep kendine dönmeli yolun

bir kafes darlýðýna býrakma kendini
kapýdaki kilitte, sen döndür anahtarý
çýk /gir neþeyle içeri
otur sallanan koltuðuna, ana kucaðý gibi
salla dur kendini büyümüþ çocukluðunda

korkacak ne kaldý ki ? aç içini
dünya yollarý, kan gölüne dönmüþken tümden
ve eli kolu baðlýyken insanoðlunun
yanacak ne kaldý daha?
þunun þurasýnda
senin gideceðin yeþil selvili köy /den, öte yol yok ki…


Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir




Sosyal Medyada Paylaşın: