ŞER YOLU

kocaman bir bulut kadar doluydu adam
gözleri donuk camdý
içinden dökülenden, kaldýrýmlar k ý r ý l d ý

susan kahkahalarda, yandý yandý kavruldu
örümcek aðýna düþmüþ sinek gibi, boþtu çabasý

tekmil hazýrdý yaný baþýnda
akþam
onu daim bekleyen, bir oydu yalnýzca

sisli hayâl bahçelerinde baþý
yorgun rüzgârla
kendini yaþatamayan zamandan geçerken
kar beyazý olmayan ömründe
bir tek sessizliðe sövdü
kaldýrýmlarda çiðnenmiþti düþ gülü

doðru yolu kesmiþti þ e r hançeri
bugünü yoktu
yýkýlmýþtý köprü, yarýna geçiþ yoktu

bir gizdi
bir düðümünü bile çözemediði, bin düðümdü hayat
sedasýz kalanda
bir kývýlcým yok ediyordu her þeyi

yüzündeki gölgeden anladý
bu, o deðildi
iki uçurum arasýnda
zaman, ayak sürerken olmazlýklara
kendine aðlýyordu aynadaki resim
bir ayrýkotunun hükmündeydi ölüm…


Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir

Sosyal Medyada Paylaşın: