MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

KENDİMCE
Erol Konur

KENDİMCE



Daha bir kendimceyim yaþanýnca ayrýlýk
Daha bir kýrýlganým, biraz yorgun ve piþman
Sanki gönlümde rüzgâr esiyor ýlýk ýlýk
Sanki hep öylesine gelmiþ, geçiyor zaman

Bakmýyorum artýk hiç dünyadaki yarýþa,
Bir damla umut için edilen yalvarýþa

Susarým, yüreðimde bir hayat mahfuzlanýr
Ne bir dostu görürüm, ne bir dost görür beni
Bir tek boynu bükülmüþ anýlar beni tanýr,
Geceleri sararlar, bu titreyen bedeni

Penceremin önünde, öylesine beklerim
Yolu gözlerken solmuþ, bahçemde çiçeklerim

Gökyüzü çekilince aniden çöker gece,
Ruhumdaki güneþin hesabýný öderim
Ýçimdeki yýldýzlar sönüyorken öylece,
Çekilen ýzdýraba bulunamaz bir terim

Yaðmurlar yüreðime düþerken satýr satýr,
Gözlerimdeki hüzün, yalnýzlýðý anlatýr

Gökyüzünün hüznüyle bulutlar asýlýrken
Yanaðýmda ýslanmýþ, yorgun bir bulut durur
Kendi yalnýzlýðýmla bir kuytuda kalýrken
Beni hüzünle gelen bir fýrtýna savurur

Anýlardan bir buket benliðime düþünce
Gözlerimden ýlýk nem dökülür ince ince

Gökyüzünden bu yana efsunlu bir fýrtýna
Savruldukça, aðaçlar kýyamet geldi sanýr
Sevdamýn ellerine düþerken taze kýna
Ruhum eski bir aþkýn beþiðinde sallanýr

Daha bir kendimceyim, kendimle yaþlanýrým
Bir yarým susuyorken, haykýrýr diðer yarým


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.