GEL DESEM...

Gözyaþýn, yüreðime býraktýðýn bir kardý
Ne zaman ansam seni gözlerimden yaðardý

Pencereme düþerken yaðmurlar ince ince,
Gözlerim buðulanýr uzaklara bakarak
Yaþanýlan zamanlar benliðime gelince,
Anýlarýn hüznüne gözyaþý býrakarak;
Gel desem, gelir misin?

Olmayacak hayatýn düþünde gizlenirim,
Býrakmýþým kendimi kendi istikbalimle
Gözlerine yazýlmýþ hüzünlü bir þiirim,
Yalnýzlýk kuytusunda bu periþan halimle;
Gel desem, gelir misin?

Mevsimsiz bir zamanda sana ‘git’ dedim, yalan
Zaman çok mu geç olur, desem ki çok piþmaným?
Anladým ki senmiþsin, bana kutsal sayýlan,
Tarifsiz acýlarla kanýyorken sol yaným;
Gel desem, gelir misin?

Kýrýlgan bakýþlarým gözlerini tanýrdý,
Ayrý bir dünyadaydýk, çok uzaktý kâinat
Ne zaman gülümsesen düþlerim utanýrdý
Ayrýldýðýmýz günün karanlýðýna inat;
Gel desem, gelir misin?

Aþk, yeþil gözlerinin arkasýnda gizliyken,
Biliyorum, sevdaya ulaþýlmaz yanmadan.
Beslediðim düþlerim rengârenk nergisliyken
Yaþlarýyla sulayan gözlerim kapanmadan;
Gel desem, gelir misin?

Yaþadýðým ne varsa biriktirdim içimde
Sanki yýðýn yýðýn lav, akar gönül daðýmdan
Geçmiþteki gün gibi unutulmuþ biçimde,
Son nefesin huzuru düþerken dudaðýmdan;
Gel desem, gelir misin?

Aþk, ayrýlýktan sonra vuruyormuþ anladým
Yalnýz geçen yaþama bulunmazmýþ kifayet
Aþk, kalbinde her daim duruyormuþ anladým
Senin de yüreðine kor düþüyorsa þayet;
Gel desem…
Gel desem, gelir misin?

Erol KONUR
Sosyal Medyada Paylaşın: