Ç Ö L

battý týrnaklarý, kanattý
yüreðine sýðmayan, sessiz, sinsi, kurnaz gözlere
aldýrmadýn yine de
saf saf/ lýðý öðretirim sandýn

hayata tutunamayan ellerinde
irem baðýnýn bulaþmayan kokusu
eldeki tüm bakýyye
yarýnda boþ kalan yarýnlar

belki diye diye
avuntu niyetine içmektesin hiçliði
yankýsýz konuþmakta rüzgâr

/ya Rab, soluðuma bir orman nefesi medet/

merhametin taþ kalbi, aðýr uykularda yine
yine soluk harmanlandý kavla
gam büyür gam üstünde
hicran her masalýn sonu
gözündeki bulutlarda
su kalmadý, yangýný söndürmeye…

içine bakmayý beceremeyen aynaydý yüzün
gökkuþaðýnýn yedi renginden
birini bildi yalnýzca

çark edemediðin
kan kýrmýzýdan kanadýn hep
bu yüzden/ kapý eþiðine sýkýþýp, boðuldu her günün

derinleþtikçe içindeki göçük
göçüp gitti yaþam sevincin
bitmedi hâlâ kendinle kavgan…
soðutamýyorsun yüreðini ne yapsan

dünün muhasebesinden
bugünün kollarýný saramýyor bedenin
gün yoksunu pencerene, konmuyor kuþlar
kokmuyor çiçeklerin

meçhule düþen
göçebe yarýnlarýn var
var mý beþinci mevsim ?
söyle þimdi/ deðdi mi kadir bilmezlere
deðdi mi kadir bilmezlerine?...

hayat oyunu dediðin
kazanmak için, kendi tarafýný tutmaktýr sýký sýkýya
oysa sen
baþkalarýna ýrgat /týn
kendine, hep derme çatma baktýn
onlara sevi açtýn, kendine mat
kaybeden sen oldun hep

saklý kentin olmadý yüreðinde hiçbir zaman
uykulara yürürken uyandýn
geç/ti vakit, yol bitti, bitti yol…
hadi / taze, yeþil bir yaprak aç/týr çorak dalýnda þimdi/ açabilirsen!

artýk, ayný fotoðrafa bakacaðýn
tek vardiya, ç ö l bir yaþamdasýn
ki, yüksekten u ç a m a z yaþlý kartallar


Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir


Sosyal Medyada Paylaşın: