Ölüme tebessüm...(düşünce gözlerinden…)
ENİS AKTAŞ
Ölüme tebessüm...(düşünce gözlerinden…)
Sana ithafen…
Bir ilham olsun istedim gözlerin,
Basiretsiz sayfama, ruhunu ithaf eden…
Kaybolmak güzeldi gözlerinin yeþilinde
Ve bir bakýþýnla ithaf olmak menzile
Ne isterdim bilir misin sevgili?
Bir bahar olsaydým da gözlerine
Kýþ’a da olsa sen baksaydýn beni…
Ne zaman ki sürsem gözlerimi gözlerine
O zaman sen (Aþk) kokar bakýþlarým…
Sensizliðe serenat…
Gülüþlerimin tadý yok, düþtüm düþeli gamzenden
Þakaklarýmda asýlý kaldý zemheri bir tebessüm
Bahar; bir urgan þimdi boðazýmda
Mevsimler sarhoþ,
Belli ki Dar-ý efkâr
Bu sonbahar…
Geceler inadýna sisli puslu
Yýldýzlar netameli,
Güruh azýlý bir suçlu…
Ölüme tebessüm...
(düþünce gözlerinden…)
Karanfil kokulu bir gecenin ayazýnda üþür oldu tenim
Elim, avucum karanlýktý sevgili
Gözlerim desem; koca bir þehrin enkazý gibi ‘yýkýk’
Annem okþadý baþýmý
Sen fýþkýran gözlerimi araladýðýmda
Günsüz gazeteler uçuþuyordu üstümde
‘sus’ dedi Azrail ‘sus’
‘Sustum’
Ay ýþýðýný nakþeyleyip gözlerime…
Ne kadar da soðuktu sol yaným
Bir tebessüm buyurdu gözlerin bana
Aþk, gözlerini görünce düþtü sol yanýma
‘yandým’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.