Ölüme Tebessüm (iki)
Kýzýl kýrmýzýsý bir göðün altýndayým
Ufkumda zehir zemberek bir istikbal bilmecesi
Göz çanaklarýmda yýllanmýþ bir avuç gözyaþý ile
Dönüyorum yüzümü ecele,
Azrail ile aramýzda incelir oldu visal
Hayat mý? O artýk sadece misal
Ihlamur kokulu bir gecenin ayazýnda üþüdü tenim
Sanki babam kokuyordu gece
Sanki bulutlar aðlýyordu annem yerine
Ve aðaçlardan düþüp ölüyordu, kanadý alaca kuþlar
Sanki sevgiliden söylenen bir þiirdi rüzgâr.
Çöl kuraklýðý sardý mor dudaklarýmý
Ay öyle bir tebessüm buyurdu ki gizlice
Sevgilimin sureti canlandý sema’da
Gümrah yýldýzlar düþtü ayak dibime
Sevgilimin þehla bakýþlarýna yazdým kavgalarýmý
Nicedir böyle þiar edinmemiþtim hayatý.
Elim avucum sarý sýcaktý öylesine
Karanlýða söylenen ýlýk bir türküydü nefesim
Gözlerim desem; koca bir þehrin enkazý gibi yýkýk
Bir nefeslik araladýðýmda gözkapaklarýmý
Avuçlarýný kadim dualardan düþürüp,
Annem okþuyordu baþýmý,
Günsüz gazeteler uçuþuyordu üstümde…
Ben artýk…
Ölmüþ birinin ardýndan verilen salanýn,
Sesiyle bakýyorum dünyaya
Her þey, her yer nede karanlýk…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.