Tuna Boylarında susmak Aşk'a 1
Senden sonra öðrendim
Uyanmamayý sabahýna Ýstanbul’un
Boðazýna bakmamayý, her sabah
Serin sularýnda hülyalara dalmamayý,
Doðan güneþin etrafýnda yanmamayý,
Senden sonra öðrendim ben
Çok koþup da menzile varamamayý...
Varlýðýmý da anlayamýyorum sen yokken
Kayboluþumu seyrediyorum tuna boylarýnda
Bihaberim yaþadýðýmdan
Kurumuþ boðazýmda belli belirsiz nefesler
Ve beni ecele sürekler
Açýk mavi düþler...
Nicedir çýðýrmýyor martýlar
Melodisini süpürmüþler bu kentin
Huzura çalmýyor þarkýlar
Hatta
Rahmete yaðmýyor yaðmurlar
Sanki þiirler bile sýradanlaþtýlar...
Artýk kara yaðýz bir karanlýk sabahlarým
Ýltihabý akýyor topraklarýn
Kýrmýzýya çalmýyor erguvanlarým
Gökte Sitareler benim tek dostlarým
Söyler misin yosun gözlüm
Ben sensizlikle nasýl savaþýrým?
Zaman seni akýyor bu gece
Sýyrýlmýþ küflü karanlýðýndan
Ellerinde idam ediliyor þiirlerim
Her bir sokaðýna müsvedde þiirler yazarken
Gözlerin...
Aþkýmý bu kayýp kentin?
Nedendir her baktýðým yerde gözlerinin feri doðar
Umutlarýn pespaye, ruhumu okþar
Söyler misin ey sevgili
Narýndan bir tutam alsam yanar mýyým yine sana?
Temizle sen kokan ruhumu
Esir düþmüþüm ben karanlýða...
Rüyamda beni topluyordun zülüflerinden
Yýldýzlarý takmýþtým gerdanýna
Acýnýn tiziydi sesin
Bir neydi seni üfleyen
Meneviþ rengi hayallerimdeyken o yosun gözlerin
Ben damla damla süzülüyordum bedeninden...
Sonra yalnýzlýða çaldý gözlerin beni
Bir baþýma sefildim bir baþýma bedevi
Bir avuç umut içtim her gece
Neye yarar ki
Yutkunamadým bir türlü seni...
Ben sýðýndým artýk karaya çalan sýðlara
Gözlerimde ufkumun hazin sonu
Ve ellerimde kül renginde dikenli güller
Her yapraðýna Aþk adýný zikreder...
Sen fezanýn tek yýldýzý
Sen en güzel...
Kavuþmamamýz yapraklarýn kaderiyse eðer
Olsun yosun gözlüm
Yapraklarý kurutmamaya deðer
Senin yolunda ölmek
Yaþamaktan bile daha güzel...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.