Ben seni, Sende ölmek için sevmiştim zaten...

Yeniden doðmak gibi bir þey bana bakman
Ne kadar ölüm varsa sýyrýlmak sanki hepsinden
Dimdik durmak tüm zorluklara
Bir tek senin yanýnda ölmek, ‘senin sevginden’
Üzülme sakýn ha
Ben seni, sende ölmek için sevmiþtim zaten…


Göklerin aðlamasý nasýl yaðmursa
Ve nasýl sel varsa sonunda
Ben de senin gibi ben de seni yaðdým sevgimden
Taþýverdim senin için en derinden
Sus ama sakýn aðlama
Ben seni, sen olup yaðmak için sevmiþtim zaten…


Siyaha nasýl yakýþtýysa beyaz,
Gözlerine de bir o kadar yeþil,
Dur sevgili gitme! Nedir bu iþve bu naz?
Ah! Ne özlem kaldý sol yanýmda ne hasret
Sen oldu içim, sen oldum sevgimden
Sevmek yetmezdi bilirim
Ben seni, sen olmak için sevmiþtim zaten…


Bu hasret bir gün olsun son bulmaz
Daðlar yürür, taþlar yaðar
Bir gün arþ tersine döner
Ýþte o gün, yaralarým kanar tenimde
Karalar kaplamýþ bedenimi
Bir sen aklarsýn, bir sen sevgili…


Þimdi hesaba katmadan çektiðim acýlarýmý,
Sorgulayýp sevgimin büyüklüðüyle ‘Ölüyorum’
Hoþça kal,
Ben seni…

Sosyal Medyada Paylaşın: