Özlemin Sınır İhlali

’Titrek bir mum alevinin havaya býraktýðý bulanýk bir is,
Ve göz gözü görmez bir sis deðildik biz...’

a þ k !
kaprisli bir çocuksun sen
istediði olmayýnca þýmarýklýk eden!



kaç devrim yaptýn gözlerime
kaç eylem düzenledin yüreðime
ve kaç baþ kaldýrýda militaný oldun düþlerimin



dilim yanýyor adýný zikrederken
artýk dilimi gusledeceðim kelimelerden
hoþçakal gülüþünde çoðaldýðým/eksildiðim sevdam!



s e v d i ð i m ;
suskularým büyüyor sesler içinde
çýplak kalmýþ ruhumda yangýnlar yükseliyor
yangýnlar içinde buzullar eriyor
sen neredesin, hangi karanlýkta?
titreyen ellerim avucumda yanýyor!



baðlanmaktan korkan yürek yangýnýný
yýllarýn yorgunluðunu, yaþanmýþ/yaþanmamýþlýðý
yozlaþan hayatlarý, yaþlanmýþ anýlarý
yaþarmýþ gözlerin puslu buðusunu
iyi biliyorum! biliyorum da,
uzun uzun anlatmamýn sebebi ’sevgili anýlar...’
sýnýrlý/sýnýrsýz aðrýlar, iç aðrýlarý iki gözüm!
ey aþk sen nelere kadirsin!



kopmamak için hiç birleþmeyen yürekleri
anlýyorum, anlýyorum da,
geçen zamana sýðdýrýl(a)mayan
sýzým sýzým sýzlayan ruhumu yatýþtýramýyorum
adresi belirsiz iç yangýnýmý/sevdamý nerede unuttum?



bir karanfil soluyor/yok oluyor çok uzakta
ahh merhamet bizden ne kadar ýraksýn
ve sabýr aþktan ne kadar razýsýn?
en çok annemin eline yakýþýyor/yaraþýyorken þefkat
senin bu bakýþýnýn adý hiçbiri deðil !
sürgün bu göz deðme anýnýn yükü gözlerimde
aðýrlýðýyla oturmuþ ruhuma,
h a d i s o y u n g ö z l e r i n i ! ! !
timsali yok apansýz yiten ufukta bakýþýnýn izlerinin



g e l ! önüne kat da gel korkularýný
çok uzak deðil, hiç deðil inan aþk!
böyle olmaz, olamaz, uzak durulmaz sevdiceðim
sözlerimin sadeliðinden anlamalýsýn samimiyetimi
tedirgin yolcularýn kayýp limanlardaki panik hali seninkisi



b ý r a k ! býrak artýk þu dünya iþlerini/sebepleri
çoðalýyorum bak görmüyor musun uzaklaþtýðýmýzda
kýskançlýða teslim olmadan aklým
bitir artýk içinde zamansýzlýðýmýzý/vakitsizliðimizi
ki dinmiyor/sönmüyor iþte, görmelisin!
- y a n g ý n ý m ý z ý n d e h þ e t i n i -



a þ k b u !
dinlemiyor; kulaklarý saðýr, paslý, að örmüþ, duymuyor!
görmüyor; streçlediðimiz kalplerimizi, bilmiyor!
anlamýyor; kaçmaya çalýþtýkça yaklaþtýrýyor!
ö z l ü y o r d a ö z l ü y o r



a þ k i þ t e ;
idam sehpasýndayken ikimiz
iþtahlýca tabureye vuruyor, cellat gibi!
öldürüyor, öldürüyor, ö l ü y o r !



baþka þeye benzemiyor
-bulupbulupyitirmektenbaþkatarifiyokki-




þimdielimdekitespihinboncuklarýgibiözleminsabýrlaçekiyorumhasretini





fulya/ekim2010
Sosyal Medyada Paylaşın: