MEMLEKETİM KADAR SEVDİM...

Þimdi senden çok uzaðým sevgili…
Gurbetindeyim yüreðinin.
Hasretim daðlardan yüce,
Köþe baþýndayým sensizliðin…

Yüreðim parsellenmiþ bin acýya,
Sevmek adýna ne varsa yitirmiþim.
Yerini hüzün almýþ baþtan sona
Anladým, ben senin imkânsýzlýðýný sevmiþim…

Kurumuþ yaprak misali,
Savrulmuþum dört bir yana.
Sevme yüreðim, sevme artýk kimseyi!
Biliyorum, kapanmayacak bu yara…

Þimdi yitik duygular kaldý senden geriye…
Yokluðun; ölümün diðer adýydý.
Ne kadar “Seviyor o beni” desem de,
Gidiþine o kadar davetiye çýkardý…

Ah be sevgili…
Memleketim... memleketim kadar sevdim ben seni…
Köþe bucak kaçtým hainlikten,
Yurdumdan ayýrt etmedim ki yüreðini…

...
15.10.2010
BAÞAK AYDIN


Sosyal Medyada Paylaşın: