bana ruhumu geri verin... ben bir emanetçi bekçisi deðilim!
ruh söylencelerinden sýkýldýðýmdan beri dedikodu diyorum sonunda tüm cümlelere noktalar yerine virgülleri çiziyorum ve kötü bir adam oluyorum finalde bir dilencinin gözününden süzülenle, elinde tuttuðu bebekle timsah diyorum kendime ve avýmý yerken süzülüyorum lisanýmý unutmuþ dilime...
bana kürtçe bir þeyler söyle sevgili biz doðduk dünya doðdu gibi benzetmelerden uzak dur sonra ben sana benzediðim gün unuttum tüm harfleri, heceleri kelime olacakken neydi dilimdeki anlam bütünü parçanýn en saf hali bir kumarbaz söylüyordu papazdý astý
asýldý
dar aðacýnda dara düþmüþ gibiydi sevgili ve idam sehbasý geri çekildi ama ölen kimdi?
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsyantus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.