Sigaramýn ucunda ateþ olabirdi sevdan
Korkmuþtum
Ya sönersen
Korkmuþtun
Ya söndürürsem...
Zoka yutmuþ balýklardýk oltanýn ucunda
Bir yanda aþk
Diðerinde leb-i derya
Ölse miydik
Tükürse mi
Bilemedik...
Ve her ne kadar kalýbý hazýrlanýyorsa da insanlýðýmýzýn
Biz kalýba sýðmayanlardýk
Taþtýk
Sol omuzumuzda otururken aþk
Sað yanýmýzda aklý vurduk
Bizler kendi bacaklarýndan asýlacak koyunlardýk
Urganýmýzý ellerimizle yaðladýk
Verandasý çökmüþ hayâllerin
Gýcýrdayan tahtalarýydýk ikimiz
Öyle ki; yakasý paçasý yýrtýlmýþ geçtiðimiz patika yolda
Pejmürde
Çökmüþ cumbasý da eþantiyondu nihayetinde
Son depreme de teslim edebilirdik
Bir kelime
Tek bir kelime etseydik bakýp gözbebeklerimize
"Aþký çöküntülerimize direk ettik "
Diyebilirdik...
Son öpüþün yanýk ten kokusu sýzlýyordu burun direklerimizde
El ele gidiyorduk
Ýkimiz vardýk
Bile bile
Plastik sevdalardan geçmiþtik
Aslýnda biz aþkýn esasýný biliyorduk
Ama gidiyorduk
Bildiðimiz tüm veda sözcükleri sol cebimizde
Hem þeytan taþlýyor gözü kara
Hem ayrýlýyorduk...
Aðlamýyorduk
Aþktan vazgeçsek
Ölecektik
Bunu ikimiz de biliyorduk
Ecel, hürriyet defilesi yapýyordu oysa
Biz nü tablolarýn çerçeveleriydik
Tüm çýplaklýðýmýzla sevmiþtik
Biz hiç üþümezdik
Çerçeve deðil de, tablo olmayý seçseydik
Aslýnda vazgeçmemiþtik
Yüksek bir ihtimalin peþindeydik
Üstelik
Ýkimiz de sevmeye kabiliyetliydik
lâkin
Yorgunduk ölesi
Bir müddet
Kalbimizi dinlendiriyorduk
Ve
Ölmeyi
Ýkimiz de istemiyorduk
Sigaramýn ucunda ateþ olabilirdi sevdan
Biz dumansýz hava sahasýný seçtik...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.