Üç koltuk, bir masa
Bir kadýn, bir tabib, bir de ben
Biz yanlýþ yerdeydik
Kadýn sustu
Hep susmuþtu zaten
Biz dinledik...
"Duydunuz mu
Gündüzüm öldü
Ben vurdum" dedi
Ben...
Uzattým ki, kan kýrmýzýya bulanmýþ ellerim kelepçelensin
Yine tatlý günaha
Yine ecnebi sevaba
Ve yine kanýma
Kendi kanýma girmeyeyim
Tutan olmadý
Düþtüm...
Gün ýþýðý mahzende yatýyordu
Perdeleri açsam
Ah, açabilsem
Bir soluk olurdum belki
Kýrýpta þiþeyi, kalbine açtýðým yaralarý kanýyordu
Gündüz bendim
Gece de diðer yaným
Ben tutsaktým...
Hem dul, hem yetim metresiydim gecenin
Tüm güzelliklere kapatýp düþlerimi
Kabuslarýmla seviþirdim
Oynaþýrdým yalancý
Bana yabancý bir iþveyle
Karanlýkta korkan, aydýnlýkta kendinden saklanan
Dolmadý mý zamaným
Bir uçuruma yuvarlansam
Yok olsam...
Aydýnlýk mý diyorsun
Unuttum anlamýný
Lugâtým da kayýp
Mutluluk damlacýklarýnda loþ köþeler keþfettim
Býrak, ölürsem mutlu öleyim
Ya da; bakma sen bana
Gel
Al da beyazýný öyle gel
Ben bir martý çýðlýðýnda gökkuþaðýna yolladým
Ben, kýrmýzýya takas ettim masumiyeti
Sök iblisin ciðerini etimden
Aydýnlýðý gözlerine sar
Karanlýðý vur da gel...
Ben sokaklarda yattým
Ýflâh olmam, kýr kalemi
Likid aþklara teslim aklým
Düþün bu ne bela, nasýl illet
Ýki kadehe etimi sattým
Benden ümidi kes tabib
Kes ümidini
Esiriyim bir yudum þarabýn
Ne dokun saçlarýma, ne okþa yüreðimi
Ümit adam etmez beni
Alkolik karþýndaki bu kadýn
Taþýn çýðlýðý yankýlanýr mý
O halde duymazsýn sen de sesimi...
Üç kiþiydik
Ýblisi saymazsak
Kadýn sustu
O inledi
Biz dinledik...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.