Çöpçatan
Kuþ yuvasý bir aþka düþünce yazgýsý
Çalý çýrpýdan
Ayaza karþý metanetsiz
Genelev seviþmeleri dürüstlüðünde kadýnýn sevdasý
Hakikâtsiz
Kör býçak kesiði gibi her bakýþ
Merhametsiz
Terkedilmiþ bir saray kadar tenha yürek
Bitmez tükenmez bir yolda iki kiþilik
Yoldaþ eder yalnýzlýðýný
Girer koluna
Yol alýr
Tükeniþe seyyah kadýn...
Berlin’de tiz bir sinegog çýðlýðýdýr acýsý
Ýstanbul’da kayýp bir çocuk korkusu
Cehennem dünyadan bir kalem üstün görünür gözüne
Her gün ölür
Hiç sevilmemiþcesine çorak bedeni
Hiç öpülmemiþ kadar kurudur dudaklarý
Aþka dair bildiði ne varsa
Saklýdýr bir kitaplýðýn tozlu raflarýnda
Anne sütünden yeni kesilmiþcesine eksik
Sokulacak bir sýcaklýðý yok
Saðanaða yakalanmýþ kafes kuþu
Sýðýnmaya izin vermiyor þimdi çatý altlarý
Sol yaný felçli
Sahipsiz bir kýta kadýn
Defalarca hudutlarý yaðmalanmýþ
Defalarca iþgal edilmiþ
Ve hiç fethedilmemiþ
Lügatta adýna yuva denen bir yerde
Dört duvar kara perde
Sevgisiz iki kol arasýnda
Caný yanýyor
Ýçi aðlýyor her seviþme sahnesinde
Susuyor kadýn
Susuyor
Yalnýzlýktan
Çok korkuyor
Ya gidip bir kez ölmek
Ya kalýp her gün öldürülmek var kaderinde
Çeyizinin en nadide parçasý
Yazgýsýný býrakýp geride
Ýki parça ümit atýp tahtadan valizine
Korkular dolu avuç içi yüreðinde
Gidiyor kadýn
Gidiyor bilinmeze...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.