Sevdiðim; korkar oldum kendimden
Nedir bu kahrolasý ikilem, savruluyorum doðudan batýya
Ben ki, iflah olmaz hümanist
Derinlerimde kanlý iç savaþ
Kanlý býçaklýyým özümle
Aynaya bakýyorum, içim üryan
Bir kadýn yansýyor; yüzü aþk, eli aþk, teni aþk
Üstüne üstlük
Ýþgal edilmiþ topraklar gibi
Canhýraþ...
Senin keskin gözlerin var ama, aþka âmâ
Tek çaresi sevda olan bu hastalýkta
Tedaviye cevap vermeyen yaramaz bir çocuk gibisin
Bir baksan, bir derin baksan
Göreceksin ki sevdan kýyam
Gözlerim katliam
Kendine kýyan kýzýlca kýyametim
Gözlerimde ilk çalkantýlarý var tsunaminin
Sinemde kurak bir sýrnaç
Sen yaðmur olsan, bir damla olsan
Yaðsan
Yaðsan ince ince damarlarýmda
Sýzýversen bozkýrlarýma
Taþtý taþacak içimdeki cýlýz dere
Yýk geç bendimi, kime ne
Miladdan yana yýkýlmýþlýðým var binlerce
Yine ayaklanýrým ben, gel
Müsaade benden
Felaketim olabilirsin...
Kaynýyor aþk kazaný
Ateþi gözüm, ateþi özüm, ateþi tenim
Bak aynama
Beni deðil, kendini görürsün
Bak!
Tenime deðip, tinime ineceksin
Yak!
Üþüyorum
Ayazda mý býrakýp gideceksin
Gitme kal
Ateþten korkan su damlasýyým
Yangýným olabilirsin...
Ben aþka düþünce ruhum hepten üryan
Onca büyük ayýbý varken beþerin
Çýplaklýðýmdan arlanmam
Kaç savaþtan geçtim, kaç kere düþtüm
Kanadý oluk oluk dizlerim
Yüreðimde ayan beyan görünür kabuk tutmuþ aþk yaralarý
Aþk keserse tenimi
Kanarým da oluk oluk
Bundan da utanmam
Onar elbet, onar gözümün nuru
Kaybolur aþk kesiklerinin izleri
Þifa bulmayanlar
Onlar hiç sevdaya düþmemiþ olanlar
Sevdiðim
Sevgisizlikten açýlan yaralar
Hiç kapanmazlar
Aþksýzlar
Onlar yüreksizler
Onlar cüzzamlý resimler
Menzilime girmesinler
Tek kurþunumla, hepsini vurabilirim
Sevgisiz bir kalabalýkta boðulacaksam eðer
Yüreðim elimde yalnýz ölürüm
Dört kitap üzerinedir yeminim
Ýster inan, ister yalan bil sevgilim
Tanrýya inandýðým kadar aþký da iman bilirim
Sevdiðim, aþk kâfirim
Okudun mu aþk elçisinin hikayesini
Kutsal þehir oldu, yaðmaladýlar
Aðlama duvarý oldu yýktýlar
Hýrka-i þerif oldu yaktýlar
Þimdi, tufanlarla gelseler sineme
Yaðmalansam, yakýlsam, yýkýlsam
Hani son söz zamaný gelir ya
Hani son nefes
Ben yine aþk derim, yine yalýn ayak cehenneme giderim
Tut elimi, kýyametin olacaðým sevgilim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.