/ orjinal acýlar topladým heybeme farklý dillerde öterken bülbüller
hayat hüzünlü bir þarkýnýn nakaratýymýþ onu anladým /
Aklým sukütu severken
terk ettiðim sözcüklerimde buldum seni
faili meçhul intiharsýn þimdi cümlelerimde
senden önce yazdýðým adýný bulamýyorum
fýrtýna sonrasý
meðer bir rüzgar da silinecek kadar hafifmiþsin
ne çok nisyan oluyorsun hafýzamda
ne çabuk unutuyorsun
tedavülden kalkan zaman ilaç olmuyor kerpiçliðime
ne çabuk eriyorsun gözlerimde
oysa ki
ne umutlarým vardý kesilen
akan kanda boðuldum
böyle baþladý iþte sensizliðim
dilimde mapus kalan onca senim
vebali boynuma günahlar dökülüyor
göðsümde pimi çekilmiþ bir yürek
kalakaldým öylece sapanda gerili taþ gibi
kendi izimi sürüþüm
çýkmaz bir sokakta son buldu
soluk almak için soluklansam
yaslandýðým bütün duvarlarýn üzerine yýkýlýyorum
damarlarýmda bir duman olup
göz çukurlarýnda tuzlu su ile akýyorum
çatýk kaþým
alnýmda ne olduðu belirsiz çizgiler
elimde tövbe istiðfarin sabýr tesbihi
davet ediliyor ayaklarým sakinliðe
uykularým kaçarken mi çýktýn karþýma
hüzün renginde sancýlar doðmuþ
tabutlar geçerdi içimden
göz bebeðimde intihar uçlu býçaklar
acýsýna gark olmak sensizliðin
kayýt dýþý kalýþý sözlerimin zihinlerde
iþte böyle baþladý volta atýþým
týrnak izi olmayan yaný kalmamýþ yüzümün
kan dolmuþ cam kýrýklarýndan
can acýyor duvarlara atýlan yumruktan
bir cinnet aným oturuyor
duvardaki geçmek bilmeyen zamana
küfürler yaðdýrarak
ahkâm kesen dilim öylece suskun
keskinliðe uzanan boynum
kýldan ince kördüðüm
tel örgülere dokuduðum zamaným
yazgýsýz bir ömrüm yazgýsý
farkýnda mýsýn farklarýnýn benden farksýz olduðunun
en kalabalýk kafilenin içinde en yalnýz olduðumuzun
tenimde þehrin lekeleri
vuslatýn kapýsý bir mezara açýlýr
ölümsüz suskunluklar býraktýn ardýmda
fýrtýnasýn içimde
yakan bir lodos esmek bilmeyen bir karayel
bir þimþeðin alazýnda tutuþtu içim
kanamalý bir yara gibi
düþtü aksaný bozuk dilim
esmer gülüþlü çocuðun yazýlarýna
anlamý bozuk bir cümle gibi
koca bir dünyayý kapatýyorum
bir kirbitin alevinde
kirpiklerimden tutuþtu
kor ateþler altýnda kaldý tüm yutkunduklarým
kapandý gözlerim masumca
sonrasý
sensizliðin düþ ortalarýnda uyandýrýldým
kýsýk bir sesin titrekliðinde
yitik bir çocuk olmanýn endiþesi kapladý içimi
b/öyle baþladý iþte ýslak uyanmalarým
gidiþlerin esmer bir hüzündü
esmer yüzlü çocuða anlatýlan masalýn son sayfasý gibi
kapansýn gözlerim
.../ Faili meçhul bir intiharsýn þimdi sözlerimde
ölümsüz suskunluklar yazýyorum sana her gece