**/ Zibil baðlamýþ düþler kokmasýn git/melerine düþ yanýmdan kalktýðým bir sabahta /**
En yorgun sabahlarý býrakýyorum sana
geceden kalma kýrýk hayallerimizi
sabah ezanýndaki kahrolasý çýðlýklarýný
kulaklarýma týkadýðýn son lafýný
kavgamýzý
çarpýp çýktýðýn kapýyý
toz toprak kokan paspasta ayak izin kalmýþ
hiç düþündünmü benim halim ne olacak
ikimize dair isimsiz kaldýrýmlar kalmýþ
ufuktan doðacak güneþe tükürüyorum
ýþýklarým söndü
geleceðimin acýlarýný
sol yanýmdaki duvara karalýyorum
odama yansýyan kapý aralýðýndaki fersiz ýþýk
Allahýn aþkýna
bir kerede boyunun gölgesi olsa
göz aldanmalarýma inat
hiçbir kapýya uymuyor artýk cebimdeki anahtar
artýk hiçbir yerde kaydým yok
galiba sayý fazlasýyým yüreðinde
sende üþüyor günahsýzlýðým
karaya vurdum vuracaðým görmüyormusun
dalgalarýn köpüðüne inat
kördüðümler boðazýma atýlýyor kaç zamandýr
karabasanlarýn içinde düþ bozumu rüyalarým
sisli bir nebülöz
korkular içinde görüyorum seni
bir duvak takýnýyorsun
kilitleniyor kör bakýþlarým
duymak istemeyen kötü bir saðýrým sanki
ve görmek istemeyen bakan bir kör
ama güzel manzara tepeden seyredilir
bir tuhafým bugünlerde iþte
sensizliðin en zirvesindeyim
...aklýma damladýðýn vakit terk ettiðim kaç þehir var içerimde
bilmediðim gözlerinde eylül akþamlarýný yaþamak
birazdan doðacak güneþe ahkâm kesmek
buharýnda ýslandýðým çayý yalnýz içmek
bardakta býrakýlan dudak payý kadar ayrý kalmak
buðusunda ayaza yenik düþmek
sana en demli efkarýmý býrakýyorum
seni geriye getirmeyecek gözyaþlarýyla sýrdaþ olmak
kurtar artýk gözlerimi esaretinden
kuruyan senli zamanlarým
hayallerim þarhoþ bir gecenin narasýnda kalmýþ
kaldýrýmlarýn kabadayýsý
en kadim dostu sokak lambasý
kendi sözlerimde boðulma vaktim
en aykýrý cümlelerim senin olsun
sabahýn karanlýðý , serçelerin kanadý
gecenin zifiriliði , baykuþun ötüþü
gece kuþlarý gün batýmý tan yeli
ne varsa
hepsi adanmýþ olduðum gözlerine aðýt olsun
yokuþ aþaðý gitmek kolaydýr
bütün güzergâhlar deðiþmiþ senden arda kalan
tümden sustuklarýmý adýmlýyorum
neden konuþmuyorsun çýldýrmaktayým
neden tutmuyor ayaklarým
koca bir yalnýzlýðý býrakýyorum
damla damla ölürken
kan kusuyorum
sisli bir güz akþamýnda
dertlerime bir karanlýk daha sönüyor
umutlarýmý idam ediyorum
istemesemde seni içimde zorla öldürüyorum
herþey çok deðiþmiþ
býrak duyulsun sessizliðim
düþ yakamdan
.../ yokluðunu mesken tuttum
yoksulum ...
yalnýzlýk abidesi