terimde eylül birikmiş

geceymiþ ay ýþýðý tunca kesmiþ
ben daha çocukmuþum
seninse yüzün henüz kýrýþmamýþ
gözlerinden yýldýz kýrýðý yaðýyor saçlarýma
öyle güzel bakýyorsun ki
sen saçlarýmý tarýyorsun
ben bilye oynuyorum
kýzýyorsun
biliyor musun anne
bilyelerin içine gökkuþaðýný hapsetmiþler
sen saçlarýmý tarýyorsun
ben bilye oynuyorum

birden bir þey oluyor anne bir þey
yýldýz göçü var gecede
boz bulutlar kümeleniyor göðümüze
okyanus ötesinden
karanlýk ellerin gölgesi düþüyor üstümüze
bilyelerim renklerini kaybediyor
ben gökkuþaðýmý arýyorum
sen korkuyorsun
ben rüyadayým anladým da
sen bunu bilmiyorsun

namlu soðuðu bir geceymiþ
sen saçlarýmý tarýyorsun
ellerin mi titriyor ne
canýmý yakýyorsun
saðýmýz solumuz ateþ böceði
bizse tam ortadayýz
o güzelim ateþ böcekleri yanýmýzdan geçiyorlar
korkuyu uyutmuþlar anne
ölümün kýyýsýna uçuyorlar
her köþe baþý tutulmuþ
amansýz mermi saðanaklarý yaðýyor uzak þehirlere
saðýmýza solumuza kan sýçrýyor
sen aðlýyorsun

aylardan eylülmüþ
ayva sarýya nar kýrmýzýya durmuþ
aylardan eylülmüþ
radyodan binlerce ayak sesleri
tek tip ayak sesleri yükseliyormuþ

"geldiler" diyorsun
"yine daraðacýnýn utanmasý yakýn"

vay ki anam vay
tanklar geçiyor geleceðin üstünden
ne umutlar eziyor paletleri
vay ki anam vay
evlerin ýþýklarý sönmüþ
dudaklarý mühürlü insanlarýn

"geldiler" diyorsun
"titrek mum ýþýklarýna perde olacak karartma günleri"

yalnýz ateþ böcekleri anne
sinmiþ þehirlerin kuytularýnda bir bir sönüyorlar
eylülü vuruyorlar anne uyandýr beni
eylülden kan sýzýyor anne uyandýr beni
þafak vakti bu sesler
daraðacý aðlýyor mu ne
karanfilleri asýyorlar anne uyandýrýr beni
güneþte balçýk lekesi var anne
havaya ölüm kokusu sinmiþ
bilyelerime kan yaðýyor anne uyandýr beni

çýðlýðým beni boðuyormuþ neredeyse
iyi ki uyandýrdýn
þükür ki rüyaymýþ
terimi sil anne
terimi sil
terimde eylül birikmiþ


27 aralýk 2007
nuriye zeybek



Sosyal Medyada Paylaşın: