eylülün görkemi
her eylül sinsice iner hüzün
bir yaðmur damlasýnda
ayaklarýmý aðlatýrken ýslak toprak
ben mantar gibi yalnýzlýk çoðaltýrým
kehribardýr kirpiðime bulaþan
duygularýmsa kanlý eylem peþinde
katledilmiþ gülüþler dudak kývrýmýnda kanar
usulca
ölümün rengi acep sarý mý ola
neden sokulur böðrüme gidenlerin acýsý
tam bu noktada
týnýsý bozuk bir arya yükselir yüreðimden
göðün karnýna saplanýr gri bir keder
ve baþlar üzerime yaðmaya gri saðanaklar
jilet gibi bir of fýrlar dilimden
doðrar görke daðlarý
ne var bu eylülde bilmem
aðaç dipleri gizli gömüttür
ve her gömüt bir ayrýlýða örtülür
ne çok ayrýlýklar biriktirmiþim eylüle özel
memleketi de eylülde terk etmiþtim ben
o gün bu gündür bir of derim
aðlar görke daðlarým
bir kýzým daha olsaydý adýný eylül koyardým
teni sonbahar kokardý
rüzgâr tarardý saçlarýný
o rüzgâra koþardý
süt gibi ak olurdu alný
ýslak bir bulut saklardý gözlerinde
eylül gibi görkemli bakardý
yine eylülün görkemi sarýyor yapraklarý
kiraz mevsimine ne kadar da uzaðým þimdi
güneþ korkak dokunuyor saçlarýma
yürüyorum
sarý gölgeler býrakarak ardýmda
ne var bu eylülde bilmem
kýrlangýçlara aðýt yakýyor aðaç kovuklarý
bir öksüzlüðüme bakýyorum
bir kýrlangýç katarlarýna
avuçlarýmda yine günü geçmiþ selamlar biriktiriyorum
üþüyorum
tenimde eylül sonatlarý
15 eylül 2008
nuriye zeybek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.