maskeler

söyle güzel annem
en iyi sen bilirsin beni
söyle annem hiç ayýrdým mý gülleri
pembeyi sarýya
kýrmýzýyý beyaza küstürdüm mü hiç

ellerim diken sýyrýðý anne
sakýndýðýma batýyorlar
can dedim ateþe verdiler can evimi
gül dediler gülüm dedim
örse verdiler yüreðimi

ne zamandýr ayaðýma dolaþýr piþmanlýklar
üstüne basýp ezdikçe çoðalýyor ahlar
kininiz kime dostlar
çetelesini tutmadým hiç
kaç kez týrmalandý þu yürek
bu ben miyim
aynanýn yüzüme çarptýðý bu hüzün benim mi
kim aldý gülüþlerimi

hanidir koruk bir üzüm tadý boðazýmda demlenir
bir cendere ki sorma
yutkunsam olmaz tükürsem olmaz
dilimin ucunda kümelenir söyleyemediklerim
sözcükler kelepçeli anne
duygular gözaltýnda
faili meçhul uykular gecenin karasýnda

hani nazlý bir çeltiktim ben
nehirlere sevdalý
hani bir boy versem uzanýp güneþi öpecektim
ah anne ah
býrakmýyor arsýz ayrýkotlarý
piç sürgünler sardý dallarýmý

ben saklý ay ýþýðýyým anne
süzülürüm geceden
kimse görmez beni
el ayak çekilince
gider bir çocuðun gözlerine gömülürüm
çocuk gözlerini özledim anne
anladým ki büyümek bana göre deðilmiþ
anladým ki kelebeðin kozadan çýkma vakti
intihar arifesiymiþ

maskeler anne
en çok maskeler gidiyor aðrýma
indirsem maskeyi çýplak kalsa sýrtlanlar
sihirli deðneðim olsaydý
dokunurdum tüm kötülüklere
bozardým þeytan oyunlarýný
iyilik yaðdýrýrdým yeryüzüne
mavi kanatlarým yok ki hiç olmadý
anla... anla iþte

yataðýna sýðmayan nehirim ben anne
gün olur taþarým
taþarým da bentlerimi yýkarým
yýkarým da koyarlara dökülürüm
bulurum kardeþ sularý
renklerimi bölüþürüm
daha güçlü akarým yarýnlara
gün ola düþürürüm maskeleri
dikensiz güller devþiririm
güzel günler adýna
anla anne... anla iþte


30 nisan 2008
nuriye zeybek



Sosyal Medyada Paylaşın: