.pürüzler...gerek.

iki þiir birden; kutsal baðlantý.

pürüzler

Odana alabildiðine saçtýðýn karanlýðý hissettim.
Sana doðru koþmamýn, elinden tutmamýn sebebi bu histi belki de.
Alýþkanlýk deðil, baðýmlýlýksýn artýk.

pürüzler.
Aklýmýzla halletmeye çalýþtýkça iþin içinden çýkamadýk.
Düþünmenin yetersiz ve çaresiz olduðunu anlamak için bile düþünmek gerekti;
Ne acý.

Þimdi ben denize baktýðýmda,
Rüzgarý tattýðýmda,
Hatta seni aydýnlattýðýmda -gece karanlýðýnda-
Senin olacaðým.
Çünkü sen duygularýmý kaðýda boþaltmakta en zorlandýðýmsýn.
Anlayamadýðým bir þekilde
Bana benden daha yakýnsýn.

Ve þimdi sen; Bj.
Konuþ bakalým: var mýsýn?
Pürüzleri göze alýp koþmaya,
Gökkuþaðýnýn baþlangýcýný bulmaya,
Odanýn duvarlarýný yeniden boyamaya;
Benimle.

Sen,ben olmayý göze alýrsan,
Sen-Ben olmayý göze alýrsak
Pürüzler bile kalmaz belki.
Ýstediðin an / "his" dediðin an;
Bana "Peter" de Wendy.
Memura "Evet" derken gözlerinin içi gülen o mutlu kýzcaðýz gibi
Ya da ilk kez konuþan bir bebek gibi:
Saf, temiz ve istekli.

Yaratmayý düþündüðümüz büyük çatlaklardan -uçurumlardan-
kurtulabilmenin tek yolu bu His.
Mantýksýz mantýk His’e karþý,
His ise her þeye...

7. ayýn 7. günü buldum seni;
Ýçimdekiler: Bu hoþ rastlantýnýn kusursuz ayini.



gerek

Þarkýyý seninle anlýyor, seni þarkýyla tanýyordum.
Yükselirken uzattýðým elime o yadýrgayan bakýþýný görmemiþtim.
Yanýlgý.
Gün gelir biter sandým acý silsilesi,
uzaklýk;
Gün gelir parmaklar dokunur...
Majör bir yanýlgý.
Bitecek olan tek þeyin his olacaðýný yeni, yine, yeniden anlýyorum.
Geçken, bitmeye yüz tutmuþken;
Yüreklerimiz bitime göz kýrpmýþken,
"Kaybetsek de, ruhun nerde?"yi bin arpa boyu geçtiðimizi anlayamadýk oysa.
Biz bir arpa bile olmadý sanýyorduk deðil mi?
Ne acý.
Kendi kelimelerimin kifayetini yitirdiði,
Peter Pan’ýn hýzla düþüþe geçtiði -her saniye irtifa kaybettiði- bir anda
þarkýnýn bitiþini ilk kez hissediyorum.
O notalar ve o harmoni ile:
"Devam et bu yolda, gereksiz ýsrarla..."
Sosyal Medyada Paylaşın: