.kan

kaným kaynamýyor artýk sana
kan kaç derecede kaynar ki?
aslýnda istememiþtin gelmemi
görmek, duymak, dokunmak zordu baþlarken
"öyle kalsýn"dý temennin.
ben yine de geldim ama
göremedim, deðemedim sana.

rengarenk olduðunu sandýðým düþlerin renklerini þimdi kulaðýma fýsýlda
efendim, ne söyledin?
"siyah-gri" sadece, bana göre.
sen bana beyaz’ý bile unutturalý çok oldu aslýnda.
ne "kal" derdin ne de "dayan!"
"git" demek varken uðraþtýrýrdý seni zira.
zaman alabilirdi ama sen sevemeyeceðini anlamýþtýn
-miþ’li geçmiþ zamanla.

birkaç hedefin üzerindeki objeydin sen -ya da suje
ne fark eder?-
onlara ulaþmak seninle olmak demekti.
artýk hedefsiz bir þekilde boþ durmamýn sebebi sensin.
alkýþlarla yaþayacaktýr adýn,
canýn
ve kanýn.

þimdi dönüp baktýðýmda elimde kalan
yarým yamalak ve yaþanmamýþ,
sadece hayali kurulmuþ olan anýlar.
gözlerin donuk bakýyorsa bile,
son sözlerin de olsa
söyle bunu bana:
kan kaç derecede kaynar!?
kanlarýmýz ne zaman dans edebilir gökyüzünde bulutlarla?

Sosyal Medyada Paylaşın: