- Türk ve Kürt kardeþliðinin, binlerce yýllýk beraberliðinin ýþýðýnda, Doðu ve Güneydoðu’dan gelen acý ve feryat yüklü seslerin tercümaný olurken, yaþanan acýlarýn son bulmasý ümit ve dileðiyle…
LE MEMO
Uzaklardan gelir kurþun sesleri. Hele deki; bu ne haldir Le Memo? Diyorlar ki; “bu bir tufan, bir talan ki, tarihte yok benzeri, Bu diyarlar, böyle figan gördü mü ki, de Memo?...
***
Ömrün tekrarý olsa, bir daha yaþamam… Bir daha dünyaya gelmem ve bir daha tövbe, bu topraklarda da doðmam. …
Çünkü; yaþadýðýmý sanýrken ben buralarda, kaç kez ölüp-ölüp dirilmiþ ve kaç kez ölümlerden dönmüþüm, hesabýný yapmadým. O hesabý yapamam. Yapamam anam babam, yapamam… … …..
Ýhaneti, þenlik gibi yaþayanlarýn bize reva gördüðü ölüm, nerde görülmüþ ki bedava olsun? Nerede görülmüþ ki, bir kaþýk çorbaya, aðu-zehir doðransýn. Ve nerde duyulmuþ ki, “ne kadar ceset, o kadar rant. Ne kadar ölüm, o kadar siyasi çýkar ve o kadar itibar!” diyenlerin, bu kadarý bir arada bulunsun? Ve cümlesi, sýrtýmýzdan geçinsin. Cümle soysuza da itibar edilsin. Lânet olsun!... … …..
Korku yüklü yüreklerimizle, zaman tabutunun içinde yaþadýðýmýzý sanýyoruz… Ve o kadar kaderci olduk ki, ömrümüzü tamamlamak için, gün sayýyoruz. Kendi aþýmýza, zehir katýyoruz… Hani nerde o yiðitlik? Nerde o Allah adýna, vatan ve bayrak adýna binlerce yýldan beri, et ve kemikten de öte iç içe olmuþ birlik? Ve nerde bir karýþ toprak için, aç ve bilâç içilen þahadetlik?... ...
Her yanýmýz kan, her tarafýmýz barut kokusu… Baþýmýz kumda, sýramýzý bekliyoruz… Ve daracýk bir hücreye hapsettik ki özümüzü, nefes almayý bile yeterli sayýyoruz. Bu yetmiyor. Bu yetmiyor anam babam, bu da yetmiyor... Dün feodal yapýnýn doðal üretimi aðadan-þeyhten yana oluþan soygun ve bir ömür boyu süren zulme dayalý vurguna isyan ederken, bugün ne olduðu meçhul soysuz ellere teslime zorlanýyoruz.
Onurlu bir neslin evlâtlarý olarak, baþýmýz önümüzde, utanýyoruz. Ve þükretmeye niyetlendiðimiz aðayla þeyhten medet ummaya baþlarken, yarýnýmýzdan korkuyoruz.
“Nice ellerde heba olacaðýz” diye, korku dolu gözlerle de, açýk hava tiyatrosunun, donsuzlarýný seyrediyoruz. Ve doðacak olan yarýnlar, neyi nasýl doðuracak, onu da hiç bilmiyoruz… Uyanmak gerek. Uyanmak ve oyuna gelmemek… … …..
Sakarya feryat etmekte, Asi aðlamakta. Fýrat ve Dicle, karanlýk yarýnlara, kaç zamandýr yas tutmakta... Biz halâ da, çirkin bir tiyatronun, iradesiz seyircisi konumundaysak eðer, yarýna ümitle bakma hakkýna sahip olamayýz. ...
“Aðaç, dallarýyla güzeldir” ey dost! Ve bizler, o dallarýn çiçek veren filizleriyiz. Ýster Türkçe, Çerkezce ve isterse Kürtçe söylensin türkülerimiz. Biz, bu topraklarýn et ve kemik olmuþ tek milletiyiz!
"LE MEMO" baþlýklý bu dizelerim, Erzurum ve Van dolaylarýnda, Halk Müziðimizin klasik eserleri arasýnda yer alan "Dün Gece Yar Hanesinde, Yastýðým Bir Taþ Ýdi" türküsünün enstrümental müziði eþliðinde, Þanlýurfa dolaylarýnda ise, yine halk müziðimizin klasik eserleri arasýnda yer alan "Nevruz Türkü (Bir Oda Yaptýrdým, Hurma Dalýndan)" türküsünün enstrümental müziði eþliðinde terennüm edilmiþ ve edilmektedir.
Bu dizelerimi, divan toplantýlarý, þiir günleri ve arefanelerde terennüm eden yiðit yürekleri kutluyor ve sarsýlmaz birliðimiz adýna, sarýlacak yaralar adýna baþarýlarýnýn devamýný dilerken, kalbi teþekkürlerimi arz ediyorum... M.C.S.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Cemal SAYDAM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.