bana duygularýný anlatýr mýsýn desen sadece susarým,
bundan o kadar sey anlayabilirsin ki...
karþýmdayken arkamý dönüp gözlerimi yumarým,
nefesim çelme takýlmýþ hayatlara döner,
sensizken nefes alamadýðýmý anlarsýn...
diyelim gözümü açtým ve gözlerine baktým,
bu sefer ’sinekten korkar mýsýn’ deyip el çýrpan
ilk okul çocuklarý gibi aniden baðlarým kirpiklerimi,
gözlerini eskitmeye korktuðumu ve
gözlerimden kýskandýðýmý anlarsýn...
elini uzatýrsan;
üzerine toprak sardýðým ninemi düþünür aðlarým,
gözyaþlarýmla elime abdest aldýrýr elini öyle tutarým,
o zaman ne kadar kutsal olduðunu anlarsýn...
’seni seviyorum’ diyeceðini hissettiðim an,
kulaðýna yalan sýzmýþ tüm canlýlarý uykuya gömerim,
aðzýndan benim için damlattýðýn bu söze
verdiðim o inanýlmaz deðeri anlarsýn...
duygularýný mý anlat diyorsun? susarým...
susmam zoruna giderse bir iki yaþ aðlarsýn,
ama bir de mühür vursan çok þey anlarsýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.