bilinç, kan aðlayan bir martý kadar üzücü hale gelmiþken doða, bize ufak oyunlarýndan koca bir evren bahþetmiþ hissi yaþar. ve bizler, ufacýk insanlar; kendi düþlerimizin içine bile girememiþken küfrederiz tanrýya, inançlarýmýz uðruna savaþmadan, en kolayýný yaparak.
ailene küfredersin her þeyden önce "neden geldim bu dünyaya" "ne görevim var ki bu saçma rüyada" diye baþlayarak okula küfredersin ülkeye küfredersin ve en çok da içten içe kendine küfredersin. bunu dýþa göstermezsin, kendinle yeniþemezsin.
kýsýr döngülere gebe bir nefesin var senin kendinle barýþmaktan öteye gidemeyecek kadar sevgin insanoðlu dediðin varlýk bir bulantý; kan-revan her taraf, piþmanlýk en derinleri sardý.
aynadaki yansýmanda aslýnda sâfi kan kýrmýzýsý vardý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ulasbey Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.