-Yüreðimin güzel varlýðýna, ismiyle güzellik katan “Kardelen’e” ithafýmdýr…
- Kardelen çiçeðini, bilir misin Kardelen?... …
Karlar çekilirken, cemrenin düþtüðü yerde, Boy verir bir masumluk ki, özüyle devadýr derde… Ardýndan, berivanlar yükselir, masmavi yapraklarla, Destanlara yol verir, adý yer alýr türkülerde…
KARDELEN’e MEKTUPLAR (1)
Hazýrlan hayatýn anaforuna, El bebek, gül bebek, gitmiyor dünya. Aldanma çiçeklerin alý-moruna, Sen gülerken bil ki, gülmüyor dünya…
Sevgiyle büyü ki, aç kalmayasýn, Taný ki dünyayý, geç kalmayasýn, Anneni koru-sev, saç yolmayasýn, Dümensiz-kaptansýz, gitmiyor dünya…
Dört etmez her zaman, ikiyle-iki, Sorsan bana, ben bilir miydim sanki? Aslan da yem olur, fink atar tilki, Hata hesabýna, gelmiyor dünya…
Hayatýn goncasý, çiçeðisin sen, Bu günü ararsýn. Koþ, oyna, eðlen. Bir olur mu, zakkum ile fesleðen? Çirkin tutup, güzel, vermiyor dünya…
Tomurcuk gülüsün bahar çaðýnýn, Farkýn gözet, bakýr ile altýnýn. Suyunu içerken dert ýrmaðýnýn, Ne sunmuþ bilemez, bilmiyor dünya…
Adýmlarken hayat yolunu bil ki, Gölgen bile, düþman olur inan ki… Öyle bir âlemin içindeyiz ki, Bizden aldýðýný, vermiyor dünya…
Kararlý ol, yollar ürksün kastýndan, Korkmasýn gözlerin, yarýnlarýndan. Mahrum olma, ana dualarýndan, Ana gibi kimseyi, sevmiyor dünya…
Mehmet Cemal SAYDAM
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Cemal SAYDAM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.