Sana geldim aksisedâ nârýmla
Bir kez bilsen murâdýmý alýrdým
Nisyana dek düþe kalka zârýmla
“Bu ne evham kal” deseydin kalýrdým
Geldim hýzla ýrmak gibi akarak
Siyahlaþmýþ bulutlarý yakarak
Bir ihtimal gözlerime bakarak
Sýrýlsýklam “kal” deseydin kalýrdým
Ruha ayan ruh yarýmýn kaderi
Koy omzumda çýkýn ettim kederi:
“Yâr içinse sol elinin ederi
Birkaç tutam kal” deseydin kalýrdým
Yol yordama kaba taþlar katýþmýþ
Ayaklarým gökyüzüyle çatýþmýþ
“Geldin gördün fýrtýnalar yatýþmýþ
An muntazam kal” deseydin kalýrdým
Sana geldim gecenin bir köründe
Gençliðimin en günahkâr yerinde
Ama öyle ama böyle birinde
“Hâsýl tamam kal” deseydin kalýrdým
Dudaðýmda yedeminlik bir nefis
Zevkiselim süreðinde nev-meclis:
“Menekþe gül zambak sümbül ve nergis
Buram buram kal” deseydin kalýrdým.
“Nefesimin gün gündelik faslýnda
Yer demirden gök bakýrdan aslýnda
Ki doyumun haddi olmaz vaslýnda
Gel bu akþam kal” deseydin kalýrdým
18 Þubat 2010 / Gaziantep
Hakan Ýlhan Kurt