Zamanlý, zamansýz geldiler… Zaman bahar, zaman yaz demediler. Zaman sonbahar, zaman zemheri, hiç dinlemediler. Gece geldiler, gündüz geldiler… Gonca gül iken de geldiler, çiçeklerim yaprak dökerken de geldiler. Hazanda hiç ayrýlmadýlar hanemden, yalnýz býrakmadýlar varlýðýmý… Onlar her zaman, benimle beraberdiler. Onlar; bir kez yuva yapmýþlardý ki yüreðime, çekip gitsem de bu âlemden, beni terk edemezdiler… … .....
Sevdamda da onlar vardý, sevgilerimde de… Ve onlar, benimle beraber yürüdüler gece gündüz, her zaman ve her yerde. Bir ömür boyu, yanýmdan hiç eksilmediler… … …..
Namerdi, “namert” olarak bilirdim de, “sözde dost” diye bildiðim varlýklar da oldu dünyamda… Namerde karþý çakaldým ama, dost yüzlü alçaklarýn, arkamdan vuracaðýna inanmazdým… Elimdeki ekmeði isterlerken benden, aç kaldýklarýný sanýrdým. Oysa ki onlar, aç býrakmak istediler. Aldandým... Dost diye bilinenlerdi onlar… Onlara sýrtýmý döndüm yüzüm namerde karþý. Dost yüzlü alçaklardý ki onlar, arkamdan býçaklandým… …
Ve onlar geldiler… Tipide-boranda, dertte-acýmda ve çaresiz zamanlarda geldiler. Dedim ya; onlar, ben istemesem de, hep benimle beraberdiler. … …..
Türkülerimde de onlar vardý, þiirlerimde de… Memleket sevdamda da beni yalnýz býrakmadýlar, insaný sevmelerimde de... Onlar; yalnýz da gelmediler… Sahipli-sahipsiz, kadýn-erkek kim varsa… Ýnsan olan her varlýk ve her kuldan toplayýp da geldiler.. …
Yüreðimi onlar yoðurdu, ciðerimi onlar kavurdu. ...
Yüreðimde yuva yaparken onlar sur gibi taþlardan, bedenim yandý. Ve çoðu kez isyan ettim onlara. Çekilmez olmuþtular… … …..
Onlar ki; yüreklerden sevgiler silerdiler. Onlar ki; inancý unuttururdular. Onlar ki; onlarý taþýyamayan yürekleri susturur, dinden imandan ederdiler. Ki onlar; âlemi insanda, insaný isyana sürüklerdiler... … …..
Onlardan nefret ettim… Ki onlarýn adýna; ”acý” derdiler… …
Nefretim var acýlara! Öylesi nefretim var ki acýlara; aç kalmak, teselli aramamak adýna, ömrümce sevdiðim acýlý çiðköfteyi, “acý” diye yemekten ve içtiðim sigarayý, “acý” diye içmekten bile vazgeçtim. Acýya nefretim var ey dost! Acýdan nefret ettim!...
Mehmet Cemal SAYDAM
______________________________________________________________________ "Þiirsel Düzyazý" tekniðiyle kaleme alýnan tüm dizelerimde olduðu gibi, "Nefretim Var" baþlýklý dizelerimin de, þiirsel bir terennümle okunup deðerlendirilmesi dileklerimle... Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Cemal SAYDAM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.