SENSİZ ÖLÜYORUM
Bulutlar þahidimdir onlar benim sýrdaþým.
Onlar döktükçe seni ben onlara yoldaþým.
Çarmýhýma fermandý son sözün arkadaþým.
Senden sonra zamanda sanma ki gülüyorum.
Sensizlik ecel gibi þimdi ben ölüyorum.
Anýlarla gözlerim hep el ele koþuyor.
Doðan güneþe inat karanlýklar yaþýyor.
Umutlar öksüz kaldý sensizlikte üþüyor.
Sen de beni sevmiþtin inan ki biliyorum.
Sensizlik ecel gibi þimdi ben ölüyorum.
Bu acele bu telaþ neye yaradý gülüm?
Sade ruh çýkýnca mý gerçekleþir her ölüm.
Hýrsa esir mantýðýn sevdaya eyler zulüm.
Özlemin yastýk oldu gözümü siliyorum.
Sensizlik ecel gibi þimdi ben ölüyorum.
Nasýl isyan etmeyim hep zorlar bana düþtü.
Çektiðim her çilede Eyüp sabrýný aþtý.
Bahtýma düþen kader tek sevgili tek eþti.
Gözümdeki yaþlarla saadet diliyorum.
Sadece bil istedim ben sensiz ölüyorum.
28 Mart 2010 Antakya
ÞÝÝRE GÜÇLÜ YORUMU ÝLE DEÐER KATAN SAYIN HAYRUNÝSA ÞENEL-SÝYAHGECEME TEÞEKKÜR EDERÝM.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.