Bu gece her zamankinden daha yalnýz geçiyor. Bu bir huzur, huþu getirmeli deðil mi? Yanlýþ mýyým? Ama inan tam tersi þu an: huzursuzluðum tenimi kararttý adeta; saniyeler bile bana düþman gibi yavaþ ve avanak. Sanýrým þu dakika bir itiraf lazým: Senden sonra toparlanamadým. Gittin gideli, terkettiðinden beri kimseyle olamadým. Ben bu zaman aralýðýnda asýlý kaldým
Sanýrým beni artýk ölüm bile heyecanlandýramaz. umarým sen mutlusundur. Umarým þehrin yaðmurlarýndan arýnmýþtýr, ben arýnamadým daha. umarým canýn yanmamýþtýr, ben bu yanýklardan kurtulamadým hâlâ. Diyorum ya sana, Duysana! : Ben bu zaman aralýðýnda asýlý kaldým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ulasbey Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.